Zəfər – təkcə döyüş meydanında əldə edilən qələbə deyil. Zəfər, xalqın milli ruhunun, əqidəsinin, azadlıq istəyinin, mənəvi bütövlüyünün təntənəsidir. Hər bir xalqın tarixində elə məqamlar olur ki, bu məqamlar həm keçmişin yükünü, həm bu günün məsuliyyətini, həm də gələcəyin ümidini özündə birləşdirir. Azərbaycan xalqı üçün belə məqam, heç şübhəsiz, 2020-ci ilin payızında baş vermiş 44 günlük Vətən müharibəsi idi.
Bu müharibə təkcə torpaqların azadlığı uğrunda döyüş deyildi, həm də milli birliyin, milli özünüdərkin və dövlət-xalq-ordu birliyinin sınaqdan çıxdığı tarixi bir mərhələ idi. “Zəfərə gedən yol” məhz bu birlikdən, inamdan və ədalətə olan sarsılmaz etiqaddan keçdi.
Azərbaycan tarix boyu bir çox sınaqlardan keçib. Amma heç vaxt bu qədər milli həmrəyliyin, bu qədər bir məqsəd uğrunda birləşmənin şahidi olmamışdı. Zəfərə aparan yolun başlanğıcı məhz bu birliyin formalaşdığı anda qoyuldu.
Dövlətin siyasi iradəsi, xalqın sonsuz etimadı və ordunun peşəkarlığı bir bütöv mexanizm kimi işləyirdi. Hər kəs öz yerində bir mübarizə aparırdı: cəbhədə əsgər döyüşür, arxada həkim yaralıya həyat qaytarır, müəllim şagirdinə vətən sevgisini öyrədir, jurnalist gerçəkliyi çatdırır, ana dua edir, uşaq qələbəyə inanırdı. Bu mənzərə artıq təkcə bir müharibə deyil, milli ruhun təcəssümü idi.
Zəfərin təməlində duran əsas amil məhz bu idi – xalqın bir yumruq kimi birləşməsi. Bu yumruq təkcə düşmənə qarşı yönəlmədi, həm də tarix boyu milli yaddaşımızda dağınıq qalan parçaları birləşdirdi. Vətən anlayışı coğrafi deyil, mənəvi sərhədlər qazandı.
44 günlük müharibənin nəticəsi təkcə hərbi üstünlüyün deyil, həm də tarixi ədalətin bərpasının göstəricisidir. Otuz il ərzində işğal altında qalmış torpaqlarımızda hər daş, hər ağac, hər viran qalmış ev xalqın yaddaşında bir yaraya çevrilmişdi.
Bu yaraların sağalması üçün Zəfər gərək idi – ədalətli, haqlı, mənəvi zəfər. Azərbaycan Ordusunun döyüş meydanındakı qətiyyəti, xalqın arxa cəbhədəki birliyi və dövlətin möhkəm duruşu bu ədaləti təmin etdi.
Qarabağın azadlığı həm də şəhidlərin ruhuna sədaqətin ifadəsi idi. Hər bir şəhidin adı bu zəfərin qızıl hərflərlə yazıldığı səhifələrdə əbədiləşdi. Onlar həm torpağı, həm ruhumuzu azad etdilər.
Bu gün azad torpaqlarda bərpa olunan kəndlər, qurulan məktəblər, dirçəldilən mədəniyyət abidələri – hamısı bu qələbənin mənəvi davamıdır. Zəfər sadəcə bir günün hadisəsi deyil, bir millətin yenidən doğuluş tarixidir.
Zəfərin qazandırdığı ən böyük dəyər – özünəinamdır. Artıq Azərbaycan xalqı öz gücünü, birliyini, milli iradəsini bütün dünyaya nümayiş etdirmiş bir xalqdır. Bu inam gələcək nəsillərin milli kimliyini formalaşdıracaq, vətənpərvər gəncliyin ruhunda yaşayacaq. Zəfər həm də məsuliyyətdir – torpağı azad etmək qədər onu qorumaq, inkişaf etdirmək və gələcək nəsillərə layiq şəkildə ötürmək məsuliyyəti. Azərbaycan əsgərinin şücaətinə, Ali Baş Komandanın müdrik siyasətinə, xalqın bu savaşdan zəfərlə çıxacağına inam hissləri ilə yanaşı, xalqın birliyi, bölünməzliyi motivləri də özünü göstərir.
Zəfərə gedən yol uzun və çətin idi. Amma bu yolun hər addımı xalqımızın qüruru, dözümü və inamı ilə işıqlanmışdı. Bu gün bu yol tarixə çevrilib, lakin o tarix bizim yaddaşımızda, ruhumuzda, gələcəyimizdə yaşayır.
Zəfər – bir millətin qəlbindəki birliyə, ədalətə, müstəqilliyə olan inamın simvoludur. Və bu yol heç vaxt bitmir. Hər bir azərbaycanlının gündəlik əməli, zəhməti, vicdanı, Vətən sevgisi bu yolun davamıdır.
Orxan Abdullazadə,
Yeni Azərbaycan Partiyası, məsləhətçi
